De laatste mountainbikewedstrijd uit de carrière van Sven Nys is met een sisser afgelopen. Hij gaf na een uurtje op. Kevin Van Hoovels eindigde in de top 20. Wereldkampioen Jaroslav Kulhavy versloeg Nino Schurter in een sprintje om het goud.

Sven Nys slaagde er wel in op te rukken, van de 40e naar de 15e plaats. Onze landgenoot bleef lang rond die positie hangen, maar ook hij zag zijn kansen op een mooie uitslag door materiaalpech vervliegen.

Nys werd teruggeslagen naar de 35e plaats, in de buurt van Van Hoovels. Intussen was de pechduivel ook op de schouder van tweevoudig olympisch kampioen Julien Absalon gaan zitten. De Fransman gooide vrij snel de handdoek in de ring.

In de vijfde ronde, na iets meer dan een uur, gaf ook Nys er de brui aan. Hij lag toen nog altijd in een kansloze positie. Van Hoovels slaagde er wel in heel wat renners op te rapen. Zo belandde hij nog op de 19e plaats. Toch kwam hij hoofdschuddend over de finish.

De strijd om de medailles was bijzonder spannend. Stander en Hermida moesten lossen bij een vijfkoppig groepje. De podiumplaatsen waren zo uitgedeeld. Maar wie zou het goud winnen: Jaroslav Kulhavy, Nino Schurter of Marco Aurelio Fontana?

De Italiaan leek de sterkste in de slotronde, wat hij bewees met twee tempoversnellingen. Maar toen Schurter er een snok aan gaf, moest Fontana toch passen. Tot overmaat van ramp brak zijn zadel ook nog van zijn fiets. Kulhavy leek in de slotfase de minst sterke, maar met een vinnige sprint legde hij er zijn Zwitserse rivaal toch nog op.

Sven Nys was bijna letterlijk een gebroken man na zijn opgave. Door een probleem met zijn rug moest hij er de brui aan geven. "Ik reed net achter een groepje waar ik mee meekon. Ik moest even naar mijn tempo zoeken, maar ik hoefde niet over mijn toeren te gaan. Dat was ideaal."

"Net toen ik voelde dat ik kon aansluiten, reed ik lek op een heel slecht moment. Ik dacht dat ik zou vallen en wou dat corrigeren met mijn lichaam. Daarbij heb ik mijn rug scheefgetrokken."

"Ik moest met een lekke band de klim op, maar het ging niet. De pijn aan mijn rug was niet te houden. Ik had geen macht meer. Het was ook nog ver tot aan de materiaalpost. De afdaling was er te veel aan. Daar heb ik mijn rug helemaal om zeep geholpen."

"Ik had graag uitgereden, maar het had geen zin om voort te rijden. Dat hoort bij de koers en dat hoort ook bij de Spelen. Sommigen gaan teleurgesteld naar huis en sommigen gelukkig."

Ook Kevin Van Hoovels bleef niet van pech gespaard. "Na 10 meter was het eigenlijk al om zeep", zegt hij. "Ik denk dat een Canadees mij bij de start van achteruit aanreed, waardoor ik dwars over de weg stond."

"Ik was als 40e of 45e weer weg en op dit parcours kun je het dan vergeten. Het is te moeilijk om in te halen. Ik had ook twee rondjes nodig om mijn motivatie terug te vinden. Maar toen dacht ik: je doet maar één keer mee aan de Spelen."

"Ik heb nog alles gegeven en ben nog dicht bij de top 15 geraakt. Dat is doodzonde, want als ik wel goed start, had de beoogde top 12 erin gezeten. Ik wist dat mijn conditie goed was."

sporza.be



Misschien ook interessant: