11-04-2025 15:01:43

Brugge 6 april 2025. Vooraf aan de Ronde van Vlaanderen was het duidelijk dat Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar de grote favorieten waren om de Ronde van Vlaanderen te winnen. Voor Van der Poel zou het een mijlpaal worden want nog nooit eerder was er een renner in geslaagd om vier keer “De Hoogmis” in Vlaanderen op zijn palmares te schrijven. In het spoor van de twee giganten mochten Filippo Ganna, Mads Pedersen en toch ook Wout van Aert niet worden vergeten.
Maar de strijd aan de top ging toch vooral tussen die twee.
Op de foto van © Patrick Verhoest gaat Mathieu op de kasseienklim nog aan de leiding maar het was uiteindelijk Pogacar die in Oudenaarde aan het langste eind trok.
Je kan je afvragen of Mathieu zonder tegenslag het beter had gedaan als hij niet zoveel tegenslag had gekend. Een opgelopen verkoudheid tijdens of na de gewonnen E3 Saxo Classic bracht hem in Brugge al niet 100% aan de start. Een aantal dagen antibiotica had er ook niet goed aan gedaan. En toen hij op 126 kilometer van de meet nog bij een valpartij betrokken was, leverde dat een extra krachtsinspanning op. Het duurde 5 kilometer voordat hij met behulp van zijn ploeggenoten de opgelopen minuut achterstand had weggewerkt. Het leek hem niet te deren want tot vijf keer toe wist hij een aanval van Pogacar te counteren. Al was het één keer met een grote inspanning toen hij even te ver achter de Sloveen zat en slechts met een uiterste krachtsinspanning weer bij het achterwiel van Pogi kon aanklampen. Maar dat alles was teveel toen Tadej op de Oude Kwaremont een zesde keer op de pedalen ging staan en Mathieu metertje voor metertje terrein verloor. De Sloveen als gekende tijdrijder liet zich de winst niet meer ontglippen. Hoe hard de achtervolgers ook vochten. Alle krachtsinspanningen waren Mathieu net teveel om de sprint om de tweede plaats van Mads Pedersen te winnen. Maar een derde stek op het podium maakte hem toch tot een tevreden mens over zijn Ronde van Vlaanderen die hem een absolute status “Mister Ronde van Vlaanderen” had moeten maken. Een kwartet aan overwinningen die geen enkele renner hem zou hebben voorgedaan. “Volgend jaar dan maar”, verzuchtte hij achter de streep. Wout van Aert werd uiteindelijk vierde en toonde aan dat Pogacar en Van der Poel een week later in Parijs-Roubaix toch niet alleen elkaar in de gaten moeten houden maar ook op de Belg van Visma Lease-a-Bike hun vizier moeten richten.