14-05-2017 14:03:36

Op de Blockhaus werd meerdere malen historie geschreven maar in 1967, vijftig jaar geleden, werd de Belgen en de rest van de wereld duidelijk dat Eddy Merckx niet alleen goed presteerde in klassiekers maar ook als ronderenner een toekomst tegemoet ging.
Op 21-jarige leeftijd had Merckx in maart voor de tweede keer Milaan - San Remo (ook in 1966) gewonnen en in april zegevierde hij in Gent-Wevelgem en de Waalse Pijl. Daarnaast was hij derde in de Ronde van Vlaanderen en tweede in Luik-Bastenaken-Luik. Hij had dus al duidelijk aangegeven een klassiekrenner te zijn. Maar kon hij ook een goed Ronderenner worden ?
In de Giro d' Italia van vijftig jaar geleden volgde zijn examen waarvoor hij overduidelijk slaagde. Bewust koos Eddy voor de Giro en niet voor de Tour. In Italie kon hij nog zien als een test, in de Tour zou veel van hem verwacht worden want het was al vanaf 1939 met Sylveer Maes dat Belgie het geel uit Frankrijk mee naar Belgie kon nemen. Net als in deze Giro ging de klim naar de top van de Etna vooraf in het schema. En net als dit jaar werd er niet echt hard gekoerst op de vulkaan. In 1967 was het al bijna aan het eind van de tweede week in de Giro, immers de 12 etappe.
Een loodzware met meerdere klims en dus nog zwaarder dan nu. Maar Merckx bleef overeind, was zelfs de enige die de laatste uitvan van Italo Zilioli kon weerstaan en de Italiaan zelfs in de laatste meters kon kloppen met 5 seconden voorsprong op de streep. In Belgie verwachtte men ook een eindzege voor hun landgenoot want in het klassement stond hij op minder dan een minuut van Perez Frances. En er stond nog een tijdrit op het programma. Daarin ging het vreselijk m is en werd Eddy " slechts" 23ste. Uiteindelijk won Felice Gimondi de Giro en moest Eddy nog een jaar wachten om zijn eerste eindzege in de Giro te boeken.