07-10-2015 15:38:30

"Hoe blijft de cross leuk voor een puppy die alles wint?" Het zijn niet onze woorden, maar die van de Nederlandse veldrijdster Sanne van Paassen. Ze heeft een aantal voorstellen om het veldrijden spannend te houden, want ze vreest dat de dominantie van Wout van Aert geen goeie zaak is voor de sport. Paul Herygers nuanceert.

Van Aert kende een perfect seizoensbegin. Hij won alle crossen waar hij aan deelnam. "Is het wel leuk als een puppy alles wint", stelt van Paassen in haar blog wat uitdagend de vraag die op vele lippen brandt.

"Je ziet gewoon dat hij een klasse apart is. Als hij zich de volgende jaren zo blijft ontwikkelen, zien we binnenkort geen strijd meer", zegt Van Paassen aan Sporza.

"Zeker als Mathieu van der Poel geblesseerd is. Dan moet je de cross misschien op een andere manier spannend maken en daar heb ik enkele voorstellen voor."

Tijdrit: "Laat elke cross beginnen met een tijdrit die de startpositie bepaalt. Een rondje volle bak rijden. Stel bijvoorbeeld dat Van der Poel een jaar niet kan fietsen, dan staat hij bij zijn terugkeer helemaal achteraan bij de start."

Een goed idee vindt Paul Herygers: "Ik steun haar volledig. Ik ga zelfs verder. Iemand die 14 dagen ziek is geweest, hoort eigenlijk ook niet thuis op de eerste rijen, want die rijdt een beetje in de weg. Vroeger was er een lottrekking en stond iedereen door elkaar. Dat was spektakel tot en met, maar met de UCI-punten is dat veranderd. Een tijdrit kan ervoor zorgen dat de sterkste renners van de dag tegen elkaar strijden."


Fourcross: "Dat is een idee dat uit het mountainbike komt: vier renners starten tegen elkaar en rijden een rondje om ter snelst. Alleen de eerste twee gaan door naar de volgende ronde. Een afvallingskoers eigenlijk", legt Sanne van Paassen uit.

Herygers: "Hier heeft Sanne te veel fantasie, denk ik. Voor zoiets is geen tijd in het schema. Een dag van een prof begint om tien uur en duurt tot vijf uur. Dat weet ze zelf ook. Zoveel verschillende reeksen zijn praktisch niet haalbaar."

Ploegentijdrit: "Waarom rijden we eigenlijk in ploeg in het veldrijden? Met een ploegentijdrit kun je de sport spectaculairder maken en zorgen dat je elkaar echt nodig hebt."

Herygers: "Voor kleine ploegen zoals die van Sven Nys zou dat een probleem zijn. Bovendien is veldrijden een individuele sport, dat heeft weinig of niks te maken met ploegen. Als er dan toch ploegtactiek wordt toegepast, bijvoorbeeld iemand die strategisch de remmen dichtknijpt, dan krijg je kritiek naar je hoofd. Veldrijden is ieder voor zich en god tegen allen."

Meerdaagse veldrit: "Dat doen we eigenlijk al tijdens de kerstperiode, maar dan voor verschillende klassementen. Waarom niet verschillende dagen op rij voor hetzelfde klassement rijden en bovengenoemde disciplines de revue laten passeren?"

Herygers: "Een soort ronde in het veldrijden? Dat zou leuk zijn. In Zwitserland bestond het vroeger en de kans bestaat dat iemand groeit in zo'n ronde. Maar in de uiteindelijke uitslag zal het volgens mij weinig veranderen."
"Sanne is duidelijk begaan met het veldrijden en het is leuk dat ze nadenkt over vernieuwingen. Maar ik denk dat de huidige formule heel goed is en weinig verandering nodig heeft."

"In het veldrijden geldt de wet van de sterkste. Op de weg kan je soms nog het verschil maken door slim te zijn, maar in het veld bestaat dat niet. Je kan een paar aanpassingen doen, vooral van de tijdrit ben ik fan, maar voor de rest vind ik dat je de sport best laat zoals ze is."

sporza.be