De vijftigste Amstel Gold Race werd beslist in een sprint van een omvangrijke groep. Aantal Nederlanders in die groep: nul. Een flinke tegenvaller voor Bauke Mollema en Tom Dumoulin, die stiekem op een toptienklassering hadden gerekend.

"Ik was niet goed genoeg, zat niet in positie om mee te springen. Ik reed gewoon geen goede koers", was de analyse van Dumoulin. De Maastrichter kwam binnen in de tweede groep. Hij werd uiteindelijk 26ste, vijf plaatsen achter Maurits Lammertink van Roompot, die zich de beste Nederlander mocht noemen.

"Ik voelde me goed in het begin, maar werd snel minder. Het was een afmattende koers, zoals altijd. En zoals altijd viel de beslissing op de Cauberg." Vooraf hoopte Dumoulin juist voor de laatste beklimming van de Cauberg weg te zijn. "Bovenop de Bemelerberg stond de wind hetzelfde als vorig jaar. Tegenwind. Dan heeft het geen zin om aan te vallen."

"Dit is nu het zoveelste jaar op rij dat het net niet lukt. Aan de vorm kan het niet liggen, ik denk dat ik nog een stap moet maken in de afstand." Inhoud kweken dus. "Ik ben pas 24, hè."

Ook Bauke Mollema moest berusten in een bijrol in de enige Nederlandse voorjaarsklassieker. Hij werd 55ste. "Ik merkte dat ik de explosiviteit niet had. Op de Keutenberg zakte ik er al een beetje doorheen."

Afgelopen week raakte de Trek-renner geblesseerd bij een val in de Ronde van het Baskenland? Of het daar aan lag? "Dat weet ik niet, dat kan ik zo niet zeggen. Ik had gewoon de

Even leek Wilco Kelderman bij zijn debuut voor het Nederlandse lichtpuntje te zorgen door mee te springen met een kopgroep met onder anderen Vincenzo Nibali, Tony Martin en Simon Clarke. Totdat de renner van Lotto-Jumbo op ruim dertig kilometer voor het einde een bocht miste en uitkwam in een akker. "Ik voelde hem glijden", aldus Kelderman, die na een lange achtervolging uiteindelijk 62ste werd. "Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan."

nos.nl



Misschien ook interessant: