Julien Stevens was een brilliant finisher. Net zoals Edgard Sorgeloos, was hij een rassprinter in dienst van Van Steenbergen en Van Looy. Ook Stevens was een belangrijke luitenant van Van Looy (Solo en Willem II) en daarna van zijn rivaal Eddy Merckx (Faema en Faemino). De kannibaal had hem hard nodig, omdat Stevens een kostbaar persoon was tijdens de wedstrijd, en heel dikwijls tijdens de finale om de aanval van de kapitein voor te bereiden. De kans van zijn leven had Stevens op het circuit van Zolder in België in 1969. Hier werd het wereldkampioenschap gereden en de favorieten, Adorni, Van Looy en Merckx bleven in het peloton zitten. In de aanval trokken Stevens, helper van Merckx en de Nederlander Harm Ottenbros, ook wel de adelaar van Hoogerheide genoemd, helper van Van Looy. De twee haalden samen de streep, omdat er in de achtergrond geen samenhorigheid meer kwam. Op 300 m van de streep probeerde Stevens met een verschroeiende demarrage maar hij had te veel hooi op zijn vork genomen en de Nederlander Ottenbros behaalde een welverdiende wereldkampioenentrui. Antonio Giancane