Was omstreeks 1930 de best betaalde renner op de velodrooms. Hij sloot via zijn broer (manager/trainer) reusachtige exclusieve contracten af om per jaar 33 X op te treden op de pistes van Buffalo en Prinsenpark te Parijs.
Hij kwam regelmatig in de belangstelling door het breken van diverse records, op weg en op piste, steeds achter motoren.
In 1939 start hij in de wegmarathon Bordeaux-Parijs om te bewijzen dat hij nog niet versleten is. Tot ieders verwondering is hij diep in de finale van deze zware uithoudingsproef nog in tweede positie. Maar dan raadt zijn gangmaker hem aan om niet meer te forceren en om eerder te mikken op het stadionrecord van de laatste ronde, waaraan een vette premie is verbonden. De ervaren stayer is echter vermoeid en raakt in de ultieme sprint zijn gangmaker, met als gevolg valpartij, opgave op 100 m van de aankomst, schedelbreuk, maar ook afdanking voor legerdienst (oorlog). Wilfried Journée