Abel was twee jaar geleden de winnaar van de allereerste selectiecross die Roger De Vlaeminck in Zimbabwe organiseerde. Op dat ogenblik toonde hij zich het grootste talent van zijn thuisstad Bulawayo. In het eerste seizoen van Allez Allez Zimbabwe was hij dan ook van de partij. Met zijn ambitie en zijn ijver wekte hij bewondering bij zijn coach, maar zijn egocentrische houding zorgde ook nu en dan voor wrevel.
Abel kreeg ook te maken met aanvallen van epilepsie. Of zo leek het: doorgedreven onderzoek toonde aan dat er medisch niets aan de hand was. Zou Abel’s uitleg (“Mijn jaloerse buurvrouw in Bulawayo heeft me behekst.”) dan toch steek houden?
Bij de selectie voor het tweede winterseizoen kende Abel pech. In de selectiecross eindigde hij op ruime afstand als laatste, waarna hij met ware doodsverachting tegen 60km/u het publiek inreed.
Roger en de Zimbabwaanse federatie besliste om Abel niet te selecteren, ook omdat Abel zich na de wedstrijden een bijzonder slechte verliezer toonde. Maar Abel is een doorzetter. Dankzij de contacten die hij in Vlaanderen opbouwde, kreeg hij de kans om in de zomer van 2006 drie maanden lang op de weg te rijden met de beloften. Ex-renner Danny Temmerman en zijn familie boden hem een warme thuis en een stek in de amateurploeg “de Jonge Maldegemse Krachten”.
De vooruitgang en de resultaten ontgingen ook Roger niet en toen Abel duidelijk liet blijken dat hij ook aan zijn attitude had gewerkt, werd hij met open armen ontvangen in de ploeg die deelnam aan de Ronde van Burkina Faso. Peter Thiessen. Eindredacteur Allez Allez Zimbabwe